Łuszczyca krostkowa (łac. psoriasis pustulosa)

W przebiegu łuszczycy krostkowej na skórze chorego pojawiają się wykwity w postaci krost, które są wypełnione jałowym płynem surowiczym. Ich okolice są objęte stanem zapalnym, skóra jest zaczerwieniona i bolesna. Najczęściej zmiany zlokalizowane są na skórze dłoni i stóp (łac. psoriasis pustulosa palmoplataris), na ten rodzaj schorzenia cierpią częściej kobiety w okolicach 50.–60. roku życia. Zmiany pojawiają się początkowo na piętach i łuku stopy, na kciuku i piątym palcu po stronie zginaczy i rozwijają się falowo nie obejmując dystalnych części palców dłoni i stóp. Stan chorobowy może także objąć rozległe partie ciała, wówczas mówimy o łuszczycy uogólnionej von Zumbusha (łac. psoriasis pustulosa generalisata von Zumbush). Jest to ciężka choroba, na którą mogą zapadać dorośli jak i dzieci. Krosty pojawiają się nagle, skóra jest zarumieniona i bolesna, chory gorączkuje nawet do 40°C i jest osłabiony. Krosty z treścią ropną mogą się zlewać w pęcherze o wiotkiej i cienkiej pokrywie oraz tworzyć nadżerki i złuszczające się strupy. W badaniach klinicznych stwierdza się podwyższony poziom białych ciałek krwi oraz objaw Nikolskiego (spełzanie naskórka w wyniku potarcia skóry). Niekiedy choroba może zagrażać życiu pacjenta, zdarza się jednak, że ustępuje pozostawiając obraz łuszczycy zwyczajnej. Wśród krostkowych odmian łuszczycy należy także wyszczególnić acrodermatitis continua Hallopeau, w przebiegu której pojawiają się wyżej opisane zmiany w skojarzeniu ze złuszczającymi się plamami na dystalnych częściach palców rąk.

Rodzaje łuszczycy: Łuszczyca zwykła | Łuszczyca krostkowa | Łuszczyca drobnogrudkowa | Łuszczyca stawowa | Łuszczyca uogólniona | Inne odmiany